Reis en aankomst in Port Alfred

Lieve allemaal,
Allereerst, ik ben veilig aangekomen! Alleen internet werkt hier behoorlijk tegen (doet gewoon niks) dus vandaar de late reactie… Daarnaast hebben we überhaupt geen internet in ons huisje dus dat schiet lekker op… Maar goed nu wel dus ik zal even beginnen met de reis.
Zaterdag 11 april zijn Rens en ik naar Duitsland gereden nadat ik thuis al afscheid had genomen van mijn ouders en Lennard. In Düsseldorf hebben we na de nodige traantjes afscheid genomen. Toen natuurlijk het hele drama van handbagage laten checken (die uiteraard net op slot zat), paspoort controle enzovoort. De vlucht naar Londen was prima, zowaar al een snack aan boord gehad (kip wrap) en daar op het vliegveld hebben we even wat gegeten. Toen de volgende vlucht ging hebben we ons eerst maar is uitgebreid geïnstalleerd want de reis zou 11 uur gaan duren. Ik moet toch zeker toegeven dat ik in het vervolg graag weer met British Airways vlieg, want alles was fantastisch verzorgd en zelfs het eten was toch goed te doen. In Johannesburg stapten we het vliegtuig uit, en moesten we de koffers ophalen. GELUKKIG kwamen alle koffers voorbij en konden we door naar het inchecken voor de losse binnenlandse vlucht. De eerste indruk van Zuid Afrika was direct fantastisch… We stonden niet voor de vlucht geboekt omdat onze betaling niet binnen was gekomen en het was inderdaad wel al van onze rekening afgeschreven. De enige optie was een nieuw ticket kopen en dinsdag proberen het te bewijzen en het geld terug te krijgen. Vervolgens moesten we rennen voor onze vlucht, maar goed we hebben het gehaald! Dat vliegtuigje was al een stuk minder stevig leek het, maar al met al zijn we toch goed geland in Port Elizabeth. Daar wachtte ons de leuke verrassing van Eline en Marianne die met spandoek ons op stonden te wachten!! Echt ontzettend lief, je voelt je dan wel echt welkom! En natuurlijk wat minder verloren… Even iets drinken en toen in het busje naar de campus. Dat was dus met 16 personen in een busje waar je er in Nederland maximaal 10 in zou vervoeren en aan de achterkant hing er ook nog een aanhanger aan met AL onze koffers. Onderweg werden we aangehouden want de chauffeur had niet het juiste rijbewijs, was er een wegopbreking waar we een half uurtje moesten wachten en was halverwege het lampje gaan branden van ‘benzine op’. Allemaal toch redelijk vervelend…
Uiteindelijk de campus en daarna de accommodatie bereikt (nadat het busje met aanhanger bijna achteruit de helling weer af was geschoven) en dat viel dan wel weer 100% mee! Ruim huisje (oke relatief ruim) voor de geïnteresseerden www.medolino.co.za. En ik moet erbij zeggen dat het een fantastische ligging heeft!! Bovenop een heuvel heeft ook zo zijn voordelen want het uitzicht is werkelijk waar super. De douche is ook goed, het matras wat dun maar al met al toch redelijk vol te houden. Verder hele vriendelijke eigenaars en ook nog een zwembad!
Helaas waren wij toch niet de enigen in het huisje, ook de gekko’s (die wij eerst salamanders noemden) vonden het een prima plek om een poosje rond te hangen. Ja dat is toch minder, met name wanneer je je lenzen al uit hebt en naast je de kamergenoot op bed springt omdat er iets in de hoek zit, wat direct na het gegil de kledingkast inkroop. Uiteraard hadden we daar NET al onze spulletjes uitgestald. Uiteindelijk was het beest opgesloten achter een wandje die Anne met tape vastgeplakt had en konden we slapen. Toch iets om aan te wennen want 3 maanden gillen om ieder beestje is toch niet handig…
Verder hebben we maandag even wat inkopen gedaan waarvoor we (uiteraard) een enorme heuvel over moesten en het strand en de zee bewonderd. Afgelopen nacht wat beter geslapen en vandaag wat informatie gekregen en de projecten verdeeld. Het project waar ik aan ga werken is in een TBC kliniek maar daarover volgende keer meer.
Het laatste dat ik nog wil vertellen is over de aapjes bij ons op de veranda. Vanmorgen zaten er zomaar vijf kleine aapjes op onze stoelen en tafel! Was echt ontzettend schattig maar ze leken toch ook wel zin te hebben om binnen te komen dus we hebben toch de deur maar dichtgedaan. Uiteraard nog wel even een serie foto’s gemaakt maar ik weet niet of het uploaden gaat werken, dus anders volgen de foto’s later.
Nou dat is dan Zuid Afrika tot nu toe! Ik laat snel weer wat van me horen!
Heel veel liefs,
Tamara